In een ‘flow’…

Je kunt ineens in zo’n gigantisch ‘flow’ zijn, dat de benen verder willen lopen, de ogen meer willen zien en de hersenen op volle toeren draaien om alles te bevatten. Mijn hersenen maken de laatste tijd overuren. Net als mijn lichaam, maar dan heel bewust. Ik voel me er wel bij. Het zijn zo van die dagen dat je echt alles, maar dan ook alles mee hebt. Je krijgt een boost vanjewelste, je verzet de ene na de andere klus en slaat moeiteloos de ene na de andere pagina van dat dikke boek om… En hebt dan ook nog begrepen wat er stond. Dat zijn zo van die dagen dat de zon voortdurend schijnt, je de dag met een lach begint en dat je weet dat die ook zo eindigt. Tenminste als je in die positieve ‘flow’ kunt blijven, niet afgeleid door wie of wat dan ook. En dat is waar het schip voor veel mensen ‘strandt’. Door de stress bij anderen worden hun emoties ineens die van jou. Ben je niet meer jezelf en heb je alle ‘kwade geesten’ tot je geroepen. Zo moest ik laatst naar een bijeenkomst waar veel mensen waren. Bij binnenkomst kwam de eerste gedachte al door… Wat doe ik hier? Waarom ben ik hier gevraagd, maar voelt het toch niet als gewenst? Welke krachten in dit veld proberen me omver te krijgen, zien mij als een indringer? Is het jaloezie, angst misschien? Vast. Het enige wat je dan nog kunt doen, is glimlachen. De lach geeft je zo’n kracht dat niemand je nog kan weerhouden. Je gaat ervoor en net even iets verder dan anderen, zonder twijfel, vol vertrouwen. De ander kun je niet veranderen, maar wel meegeven dat die ‘flow’ nodig is om verder te komen omdat we in deze wereld de kans krijgen en we die moeten grijpen. Niet morgen, maar vandaag, zonder jaloezie, ruzie of minachting. Ik treed binnen en zeg met opgeheven hoofd tegen mezelf: “Hé meid, we waren bezig om van deze dag een feestje te maken. Don’t worry and get back in your flow!”