De kracht van haar stilte
De oudere vrouw, de drager van wijsheid.
Als de vrouw de zestig is gepasseerd, breekt een nieuwe fase van haar leven aan. Enerzijds beland ze in een rustiger vaarwater, anderzijds ze nog ontzettend actief. Positief en vol enthousiasme gaat ze nog door het leven, is dankbaar voor elke dag die haar is gegeven, maar laat zaken los die niet dienen. Haar aandacht gaat naar binnen. Dat is voor veel mensen om haar heen niet direct zichtbaar, maar er is een verandering gaande waar ze zelf ook niet direct de vinger op kan leggen. Het gebeurt gewoon. Komt het omdat de kinderen de deur uit zijn en hun eigen boontjes doppen? Komt het omdat haar grootste moederlijke zorg achter de rug is? Natuurlijk zal dat meespelen, maar als ouder wordende moeder blijft ze toch meekijken hoe de kinderen hun leven vorm geven. Blijf ze aanwezig als luisterend oor, een schouder in moeilijke tijden of als ze hulp nodig hebben.Ze staat voor hen klaar en zeker als de kleinkinderen even onder moeders vleugels vandaan kunnen, is oma graag de oppas. Toch creëert ze als zestigplusser meer ruimte voor zichzelf en geeft veel beter haar grenzen aan. Vroeger kreeg ze dat niet voor elkaar en cijferde zichzelf weg, maar als ze nu haar eigen ruimte niet krijgt, of nog erger, als het haar niet wordt gegund, dan zet ze - net als een kat - een hoge rug op en laat merken dat het nu haar tijd is. Tijd voor boeken met meer diepgang, want ze wil niet afstompen en wereldvreemd zijn. Ze ontdekt nieuwe terreinen, pakt hobby's op die ze 'voor later' had bewaard en voelt zich sterker dan ooit tevoren. Voor niemand hoeft ze zich te verantwoorden. Ze kan haar ding doen, sporten, mediteren, zingen, dansen, boetseren, schilderen, tuinieren, en werk doen dat ze leuk vindt. Ze voelt zich herboren en springt als een jong veulen door de wei. Ze gaat naakt zwemmen in zee en maakt zonder gêne een dansje op het dorpsplein. Zonder excuus leest ze midden op de dag een boek en vergeet de tijd, ook al zegt een streng stemmetje in haar dat ze nog wasjes moet draaien, de tuin moet aanharken en de boodschappen moet doen. Nee, ze houdt niet meer alle ballen in de lucht. Ze wil ontdekken en een inspiratie zijn voor anderen om het leven echt te beleven. Een voorbeeld zijn voor jonge vrouwen, die de rust maar niet kunnen vinden omdat ze ellenlange takenlijstjes moeten afwerken en moe zijn van alle dagelijkse verplichtingen. De oudere vrouw zit in haar eigen kracht en neemt de tijd. In relatie tot de man is het een complex gebeuren. Hij weet niet wat er aan de hand is en zet vraagtekens bij haar 'gekke' gedrag. Stilletjes vind hij het wel grappig, maar ook wel een beetje beangstigend, want stel dat hij 'zijn' vrouw met haar oude manieren verliest. Moet hij meebewegen of haar maar laten gaan? Als hij geen begrip heeft voor deze evolutie, verliest hij dan de strijd? Zij ziet het niet als strijd, zij ziet het als een periode van transformeren; een evolutie die haar krachtiger maakt. In haar stilte komt een energie vrij die niet alleen een nieuwe wending geeft aan haar pad, maar ook aan dat van de man... Tenminste, als hij de wending begrijpt en aanhaakt. Samen maken ze sprongen en bereiken meer op een hoger niveau. Het doet hen beiden goed. Als een steen creëert de vrouwelijke energie een rimpeling in de vijver en zet iets in beweging dat relaties weer in evenwicht brengt. Geef je de oudere vrouw - de Crone volgens natuurreligie - de ruimte om haar wijsheid uit te stralen, brengt ze grootste veranderingen teweeg. Zie in haar stilte de voordelen van die enorme kracht.
