Gisterenochtend...

De oudere vrouw, de drager van wijsheid.

Met respect voor de Spaanse cultuur

Op 28 april 2025 viel in Spanje alles compleet stil. Van het ene op het andere moment een black out van het energienetwerk.

From the heart of the universe...  Stuur ik jou alle energie die je nodig hebt. Ben ik stil om in gedachten bij je te zijn.

Voor de tweede keer op een ochtend valt het kaartje met deze vraag van mijn nachtkastje. De wenskaartjes liggen op een stapeltje en soms schud ik ze om er een uit te halen die een affirmatie of intentie voor de dag meegeeft. Vanochtend viel dit kaartje weer uit het pakketje kaartjes nadat ik een fijne begeleide meditatie had gedaan en mijn dagboek wilde pakken om iets te gaan schrijven. Met het kaartje in mijn hand trek ik de gordijnen verder open en laat de eerste zonnestralen binnen. De warmte van de zon achter het glas, maar vooral het felle licht, doet goed. Ik kruip terug in bed en laat de vraag op me inwerken. Het antwoord komt al snel, omdat ik de keuze al veel langer geleden gemaakt heb, maar ik er waarschijnlijk nog even aan herinnerd moest worden. Te lang werd de wens genegeerd of op de lange baan geschoven door werk, geen tijd, andere verplichtingen, ja zelfs door excuses. De belangrijke keuze die ik destijds maakte was om de rust te vinden om mijn columns te kunnen schrijven, om de ruimte te krijgen om echt eens te beginnen aan het boek dat al enige tijd op de plank ligt. In deze warme en zonnige omgeving moet die energie toch kunnen stromen… Zou je zeggen. In de eerste jaren van mijn leven hier aan de Costa Blanca was dat ook zo. Ik schreef maandelijks mijn column en vond in de natuur de rust en inspiratie voor een nieuw onderwerp. Daarvoor is nou eenmaal rust en regelmaat nodig, zonder interruptie, zonder al te veel verplichtingen. En dan kan ik ook zonder gêne zeggen dat ik daar nog harder voor moet gaan staan dan ik nu al doe; alleen dan kan ik me laven aan de impulsen van binnenuit en krijg ik weer energie om zonder blikken of blozen mijn woorden toe te vertrouwen aan het papier. De op een na belangrijkste keuze is om blokkades op te heffen zodat ik mij weer kan nestelen op mijn warme plekje voor meer inspirerende verhalen van binnenuit. De keuze is gemaakt, nu de stap zetten in het nieuwe jaar... In vrede, liefde én volharding.

Misschien zie je het nu nog niet, de beloning komt vanzelf als je ooit op hele oude leeftijd dat laatste stukje legt…

Ik kijk amper televisie omdat de meeste beelden mij verafschuwen. Ik was altijd al een beetje tegendraads, maar de laatste jaren heb ik toch een andere kijk gekregen op de situatie in de wereld en ik denk dat de media grote invloed heeft op de mens.